- napatrzyć się
- сов.насмотре́ться, нагляде́ться- nie móc dość napatrzyć się na cośSyn:napatrzeć się
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
napatrzyć się
Смотреть что такое "napatrzyć się" в других словарях:
napatrzyć się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIa, napatrzyć siętrzę się, napatrzyć siętrzy się {{/stl 8}}{{stl 7}} nasycić się widokiem kogoś, czegoś, przyjrzeć się czemuś dokładnie, do woli : {{/stl 7}}{{stl 10}}Napatrzyli się na bogactwo, biedę. Napatrzyć się… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
napatrzyć się — dk VIb, napatrzyć sięrzę się, napatrzyć sięrzysz się, napatrzyć siępatrz się, napatrzyć sięrzył się «przyjrzeć się czemuś dobrze, przez dłuższy czas; zaobserwować coś dokładnie; zobaczyć wiele czegoś» Napatrzyć się na krzywdy, cierpienia.… … Słownik języka polskiego
napatrzeć się — dk VIIb, napatrzeć sięrzę się, napatrzeć sięrzysz się, napatrzeć siępatrz się, napatrzeć sięrzał się, napatrzeć sięrzeli się (napatrzeć sięrzali się) → napatrzyć się … Słownik języka polskiego
napatrzeć się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIa, napatrzeć siętrzę się, napatrzeć siętrzy się, napatrzeć siętrzał się, napatrzeć siętrzeli się, {{/stl 8}}{{stl 7}}to samo co napatrzyć się. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
napaść — I ż V, DCMs. napaśćści; lm M. napaśćści 1. «napadnięcie, zwykle zbrojne, na kogoś albo na coś, zaatakowanie kogoś, zwykle znienacka, podstępnie, w celu obrabowania, pobicia itp.» Napaść zbrojna. Napaść nieprzyjaciela na kraj. Odeprzeć, wstrzymać… … Słownik języka polskiego
nasycić — dk VIa, nasycićcę, nasycićcisz, nasycićsyć, nasycićcił, nasycićcony nasycać ndk I, nasycićam, nasycićasz, nasycićają, nasycićaj, nasycićał, nasycićany 1. «uczynić kogoś sytym, zaspokoić czyjś głód; nakarmić, napoić do syta» Nasycić głodne dzieci … Słownik języka polskiego
różność — ż V, DCMs. różnośćści 1. blm «rozmaitość, różnorodność» Różność wrażeń. Różność towarów. 2. lm D. różnośćści zwykle w lm, pot. «różne, rozmaite rzeczy (potrawy, przedmioty, wiadomości itp.)» Stragany, sklepy pełne różności. Napatrzyć się na… … Słownik języka polskiego
wzrok — m III, D. u, N. wzrokkiem, blm 1. «zmysł, którego narządem są oczy, zdolność widzenia, czyli reagowania na takie cechy przedmiotów, jak barwy, kształty, relacje przestrzenne» Dobry, bystry, doskonały, nadzwyczajny, silny, słaby wzrok. Zasięg… … Słownik języka polskiego
oko — n II, N. okiem 1. lm M. oczy, D. oczu (ócz), N. oczami (oczyma) «narząd wzroku; u ludzi i kręgowców złożony z kulistej gałki ocznej i układu pomocniczego, obejmującego narząd łzowy, spojówkę, powieki, mięśnie; także zmysł widzenia, wzrok;… … Słownik języka polskiego
dosyć — 1. «przysłówek oznaczający: tyle, ile trzeba; dostatecznie, wystarczająco dużo» Mieć dosyć czasu na naukę. Mieć dosyć pieniędzy. Nie móc się dosyć napatrzyć pięknej pannie. ◊ Dosyć, że… «słowem, w każdym razie» ◊ Nie dosyć na tym «nie tylko to,… … Słownik języka polskiego
